อยากสำเร็จต้องประกาศเป้าหมายให้โลกรู้
แน่นอนว่าคงได้ยินคำนนี้กันคำอยากจะอ้วกออกมาแล้วใช่ไหมกับคำว่า"ประสบความสำเร็จ" และก็ฟังมาไม่รู้เท่าไหรต่อเท่าไหรกับการสาธยายต่างๆนาๆแต่ชีวิต"กู"ก็เหมือนเดิมซึ่งผมคงไม่ต้องอธิบายต่อแล้วกับคำๆนี้แต่ผมขอยกกระบวนการหนึ่งที่จะประสบความสำเร็จเร็จมาวิเคราะห์กันแบบเป็นเหตุเป็นผลสักหน่อย
กระบวนการหนึ่งของการประสบความสำเร็จที่เราคงได้ยินกันบ่อยๆสำหรับใครที่ได้ฟังนักสร้างแรงบัลดารใจหลายท่านพูดเรื่องของการประกาศเป้าหมายให้โลกรู้...เอ่อ...คือต้องระดับโลกเลยเหรอ(กูต้องลงหนังสือพิมพ์เลยไหมเนี่ย 55)ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกเรามาตีความกันสักหน่อยกับคำว่า "ประกาศ" แล้วทำไมต้องประกาศ
การประกาศคือการสื่อสารชนิดหนึ่งเพื่อให้ผู้รับข้อความรับรู้ถึงข้อความที่ผู้ประกาศต้องการสื่อออกมาซึ่งแน่นอนว่าทางด้านจิตวิทยาแล้วมนุษย์เราได้สรา้งกำแพงขึ้นมาในจิตใจที่จะสรา้งปฏิสัมพันธ์กับความรอบข้างทำให้กระบวนกาะนี้มักจะเป็นอุปสรรคในการที่จะก้าวต่อไปของผู้ที่อยากประสบความสำเร็จซึ่งมันเป็นกระบวนการหนึ่งที่สำคัญเลยทีเดียวในการที่จะก้าวสู่เป้าหมาย
กระบวนการนี้สำคัญอย่างไรมันไม่สำคัญว่าคุณจะประกาศอะไรออกไปแต่มันสำคัญว่าสิ่งคุณจะประกาศออกไปจะเป็นที่น่าจดจำฉะนั้นหัวใจของมันคือการสร้างความน่าจดจำให้กับรู้รับสารแน่นอนว่าการประกาศออกไปมันอาจไม่สามารถสร้างการจดจำได้จะต้องทำอย่างสม่ำเสมอเช่นกันแล้วแต่ปัญหาคือจะทำยังไงใม่ให้เป็นที่น่ารำคาญ(โอ๊ยทำไมมันวุ่นวายจังฟะเนี่ยจะประสบความสำเร็จทั้งที..เอาเถอะสุดท้ายรับรองได้ว่ามันหอมหวานแน่นอน)มันไม่ยากหรอกครับอย่างที่บอกไปว่าหัวใจมันคือการสร้างความน่าจดจำและขอเสริมอีกหน่อยว่าต้องในด้านบวกนะไม่ใช่สร้างความน่ารำคาญกระบวนการหนึ่งที่จะทำให้คนจดจำเราได้คือการสร้างปฏิสัมพันธ์กับสังคมทำไมละคุณคงสงสัยมันไม่ยากอย่างที่หรอกครับมันคือการคุยกันนั่นหละครับแต่ในการด้านนะไม่ใช่ว่าจะคุยแต่ขายของหรือเรื่องงานเพราะมันจะดูน่ารำคาญเกินไป
ทำไมต้องเป็นที่น่าจะจำผมขอยกตัวอย่างธุรกิจหนึ่งแล้วกันเพราะหลายคนฟังดูแล้วจะกลัวกันเหลือเกินนั่นคือธุรกิจประกันในมุมผู้รับสารเมื่อเรารู้ว่าเรากำลังถูกขายประกันเราจะสร้างเกราะขึ้นมาในใจทันทีเพื่อปกป้องตัวเราด้วยประสบการณ์ที่ไม่ดีจากคนขายประกันที่เราเคยเจอ
สำหรับผู้ขายเองในบางครั้งคุณอาจไม่รู้ตัวว่าคุณกำลังสื่อสารออกมามากเกินไปจนเกิดคำว่าน่ารำคาญแต่หากคุณวางกรอบให้อยู่ในความพอดีจนไม่ทำให้เกิดการเสียสายสัมพันธ์ระหว่างคุณกับผู้รับสารและที่สำคัญบางครั้งผู้รับสารนั้นอาจจะเป็นเพื่อคุณก็ได้ดังนั้นขอให้อยู่แค่ในกรอบไม่ประกาศมากเกินไปจนเกิดความรำคาญเพราะเท่านั้นก็เพียงพอแล้วผู้รับการได้รับรู้แล้วว่าคุณทำอะไรหลังจากนั้นเป็นการสร้างสำพันธ์อันดีต่อไปมีการปฎิสัมพันธ์กระเขาเสมอเพื่อให้ตัวคุณนั้นเปล่งประกายอยู่เสมอเพียงเท่านี้วันหนึ่งเมื่อผู้รับสารพร้อมเขาจะคิดถึงคุณเป็นคนแรก
ขอย้อนกลับไปสักหน่อยสำหรับผู้รับสารหรือคนที่ถูกขายประกันโดยส่วนใหญ่แล้วคุณเชื่อผมซิว้าส่วนใหญ่เขาก็อยากได้เพราะมนุษย์มีความอยากได้อยากมีอยู่ภายในจิตใต้สำนึกแต่ครั้งแรกที่คุณสื่อสารออกไปเขาอาจยังไม่พร้อมด้วยเหตุผลต่างๆนาๆแต่เชื่อผมซิเหตุผลเดียวที่เขาไม่กล้าพูดกับคุณคือ "กูยังไม่มีเงิน"
มิใช่เพียงแต่ในวงการประกันเท่านั้นทุกธุรกิจย่อมต้องมีกระบวนการพวกนี้ที่จะประสบความสำเร็จได้
"ทำตัวเองให้เปล่งประกายอยู่เสมอ"
